Prolog

Mrok, wszechobecne zło, pustka. To wszystko otaczało młodą, piękną osóbkę, która ze strachem stawiała każdy następny krok. Gdzie ona była? Jak się tu znalazła? Co tu robi? Te wszystkie pytania raz za razem nasuwały się na jej myśl, potęgując strach, tajemniczość... podniecenie. Gdzie ona jest?
- Au... - krótki dźwięk wydobył się z jej gardła, gdy niespodziewanie nawiedził ją przeogromny ból głowy. Chwyciła się z czaszkę, wszystko zanikło. Co to było? Jak...? Kolejne pytania nie dawały jej spokoju, męczyły i kusiły, by oddać się ich tajemniczości. Kolejne kroki ku pustce.
W oddali pojawiło się światełko, najpierw nikłe, by wraz z upływem czasu powiększyć się, dając poczucie ciepła i bezpieczeństwa. To tam zmierzała.
Drzwi. To były drzwi, które, nie zważając na przeraźliwy pisk, przekroczyła chwilę później. Pojawiła się w obszernej sali, pełnej zielono-srebrnych barw. Slytherin. Ale czemu tutaj? Rozejrzała się. Natrafiła na kominek, pod którym leżał Harry. Zakrwawiony.
Ból głowy znów nawiedził jej ciało, wstrząsając nią aż do takich rozmiarów, że dziewczyna zgięła się w pół i upadła na kolana.
- Crucio! - usłyszała przeraźliwy syk, potem widziała tylko, jak Harry'm wstrząsają konwulsję.
- Harry! - wyjąkała, wystawiając w jego stronę swą małą rączkę. - Harry, wstań. Harry..
Nie reagował.
- Harry! - pierwsze łzy pociekły spod powiek, lądując cicho na podłodze. - Wstań, proszę.. Wstań!
Poczuła mocne szarpnięcie za ramie, nie zwróciła jednak na to większej uwagi. Zalała się łzami. Szarpanie jednak, wbrew pozorom, nie ustało. Dziewczyna poczęła tracić obraz, wszystko zaczęło się rozmazywać.
- Harry... - wyjąkała ostatni raz, potem pochłonęła ją ciemność.
- Córeczko, obudź się! To tylko koszmar! - czyjś głos wyrwał ją z pustki.
Otworzyła oczy. Nad nią stała Molly Weasley.